Θα 'θελα να 'τανε ο κόσμος διαφορετικός
να 'χε λιγάκι κατανόηση να είν' υπομονετικός,
να σε αγαπάει όταν θα ανοίξεις τα χερια να αγκαλιάσεις
κι όχι όταν θα δείξεις να δικάσεις.
Να μη μαθαίναμε τη πάει να πει εξουσία
να μη βιώναμε καμια τρομοκρατία,
αντί για κλάμα να προσφέραμε ελπίδα
να απολαμβάναμε τη κάθε ηλιαχτίδα.
Θα ήθελα το πρωινό που θα χαράξει
στην αταξία του μυαλού να βάλει μια τάξη,
κι όταν τον άσο στο μανίκι μου θα 'χουν πετάξει
να 'ρθει ένας ξένος να μου πει, 'Εγώ είμαι εδώ, Εντάξει;'
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου